Bir parça güneş damlattım içime... Yüreğimin güneşle aydınlamasına izin verdim ben bugün... Koca kış koynumda sinsice uykuya yatmış karanlık ne varsa erittim ben bugün güneşle. Aylar sonra kalemi aldım elime, bir parça da kağıt. Kendime yazdım ben bugün hızlı ve acelece. Aklıma gelenleri yüreğim de duysun istedim. Yüreğim aydınladıkça doğan güneşi aklımda görsün istedim.
Bir parça güneş damlattım içime...
Baharın gelişini kutladım ben bugün. Bitmek bilmiyor gibi gelen kara kışın
ardından silkelenip kendime geldim ben bugün. Bir gemiye koydum bugün içimi
kemiren ne varsa. İçimden yol alan sessiz bir gemi uğurladım ben bugün.
Bir parça güneş damlattım içime...
Güneşin ışığı doldurdukça içimi, geçmişte kalan ne varsa sildim hatırasını. Bugünü
ve geleceği bıraktım sadece kendime.
Bir parça güneş damlattım içime...
Ve sen yok oldun bugün...
Herhangibiri / 06.03.2017
Özveriyle yazdığınız o kelimelerin arasında raks edasıyla yansıttığınız gizlerinizin anlamı çok büyük. Belki bir mahrumiyet, belki acısıyla tatlısıyla dediğimiz hayat. Bilemem. Ancak kendinize bir iyilik yapın ve elinizden geldiğince daha çok hissedin. Sağlıcakla
YanıtlaSilUzun zamandır yazmıyorum ve tesadüfen bugün bloguma bir bakayım diye girdiğimde yorumunuzu gördüm. Bu bana biraz cesaret verdi. Teşekkür ederim.
YanıtlaSil