Unutmak sevmekten daha zor geliyor...

Unutmak zor iştir, sıkıntılı iştir azizim. Sevmekten çok daha zor bir iştir. Sevmeye, sevilmeye öyle kolay alışır ki insan... Sevmek, insanın doğasında vardır çünkü... İlginle besler, içinde büyütür, her gün birşeyler verirsin sevgine. Ama sonra bir bakmışsın ki hayatımın merkezi dediğin kişi gitmiş, yabancı olmuş sana. Oysa sen yatağına yattığında hayaller kurarsın içinde hep onun olduğu. Şarkıları o dinlesin diye paylaşırsın. Dile getirmekten korktuğun herşeyi sırf o okusun, anlasın diye yazarsın. Ama ya sonra? Bir bakmışsın ki o artık yok.

Çaresiz unutmaya çalışırsın. Ama beynin unut derken kalbin şiddetle karşı koyar. Ayakların durmadan seni onun gittiği yerlere götürür. Elin hep onun sevdiği kurabiyeyi yapar. Tam unuttum dersin araba sürerken dinlediğin radyoda onun sevdiği şarkı çıkar. Oturduğun cafede tam kafanı dağıtmışken biri çıkar, onun gibi güler. Beyoğlu’nda yürürken yanından geçen adam onun parfümünü sıkıp tıpkı onun gibi kokar. Vapurla Beşiktaş’tan Kadıköy’e geçerken karşında oturan kişi ona aldığın t-shirtün aynısını giyer. Ve senin bütün unuttukların boşa gider... Kısacası unutmak zor iştir, sıkıntılı iştir azizim...

Yazarın notu: Yazıyı Selami Şahin'den "Alışmak Sevmekten Daha Zor Geliyor"u dinlerken okumanızı tercih ederim.

                                                                                                     Herhangibiri / 2015